Mixed Reality, toveren met licht

Yoav Nir heeft er al een indrukwekkend parcours op zitten: hij werkte 22 jaar voor Barco en was er founder van de Virtual & Augmented Reality-afdeling, die innovatieve technologie ontwikkelt voor onder meer 3D-cinema en wagendesign; hij  was mede-uitvinder van het Barco-product ClickShare; hij schreef met Game Changing Innovation een inspirerend boek voor ondernemers over innovatie- en productontwikkeling; en hij is co-founder van Magicor, een Kortrijkse start-up rond immersive visualization, simulaties, VR, AR en MR (mixed reality). In april vorig jaar nam Granstudio de start-up Magicor over. 

Magicor wil naar eigen zeggen toveren met licht. Dat is niet alleen fun – denk maar aan audiovisuele 3D-ervaringen – maar dient daarnaast om professionals toe te laten hun 3D-producten te visualiseren in een VR-, AR- of MR-omgeving, om op basis daarvan snellere en betere beslissingen te maken. Het paradepaardje van Magicor en Granstudio heet DigiPHY, een mixed reality ontwerptool waarmee auto-ontwerpers de digitale en fysieke gebruikerservaring kunnen integreren in hun ontwerpproces.

Technisch huzarenstukje 

Yoav Nir: “Heel concreet laat het DigiPHY-platform ontwerpers toe om in en uit een virtuele wagen te stappen. De software onder de motorkap van dat platform ontwikkelen we vanuit Hangar K. Het unieke is dat de ontwerper via de headset niet alleen in VR het design van de wagen ziet, maar de wagen ook fysiek aanvoelt omdat wij er een dummy versie van maken in hout en piepschuim: hij kan op de zetel leunen bij het instappen, het stuur vastnemen … Daar leggen wij dan een laag VR op. Met als resultaat een volledige immersive experience, Mixed Reality in een naadloze combinatie van fysieke en digitale elementen. Dat is veel minder evident dan het lijkt, omdat het technisch een huzarenstukje is om die virtuele wereld en die reële wereld perfect op elkaar af te stemmen. Je software weet immers niet waar je als gebruiker staat in de fysieke wereld. Die commando’s en herkenning moeten echter helemaal juist zitten. Dat is bricoleren, maar op een plezante manier (lacht).” 

“Zo kunnen wij het stuur van een wagen interactief maken, omdat de knopjes op het fysieke stuur echt een commando sturen naar de VR-applicatie wanneer je ze indrukt. Zo kan de ‘bestuurder’ de wagen in drive, reverse of neutraal zetten. Want ook in de echte wereld werken auto’s steeds meer met touchscreens. Het interieur is uitermate realistisch, wat designers makkelijker toelaat aanpassingen te doen. Als je dat op een echt prototype of met echte materialen moet doen, duurt dat veel langer. Doordat het digitaal is, geeft het ons de flexibiliteit om sneller te werken, meer mogelijkheden uit te proberen.” 

Lean innovation 

We kennen het principe van lean manufacturing, waarbij het erom gaat zo weinig mogelijk verlies en inefficiënties in je productieproces toe te laten. De visuele tool DigiPHY is echter een toonvoorbeeld van lean innovation of lean design: ontwerpen die je toelaten zo snel en goedkoop mogelijk beslissingen te nemen die je productontwikkeling vooruithelpen. 

“Let wel, DigiPHY is niet bedoeld om bijvoorbeeld prototypes van wagens te maken”, duidt Yoav. “Het is vooral bedoeld om via een simulatie in virtuele realiteit snel inzicht te krijgen in designs, zodat verschillende partijen – experten, ingenieurs, designers, management – goed met elkaar kunnen communiceren, samen beslissingen nemen en vooruit geraken. Zonder dat ze per se in dezelfde ruimte hoeven te zijn.” 

“Onze oplossing is een duidelijk voorbeeld van technologie als middel en niet als doel: een middel om de oplossing die we voor ogen hebben – een gestroomlijnde, functionele wagen –te realiseren.” 

Wagens van klei 

Er zit ook een heel belangrijke duurzame component aan dit verhaal. “Wij willen het namelijk mogelijk maken dat een designer in Europa en een designer in Brazilië via DigiPHY samen in dezelfde wagen stappen en het ontwerp, de configuratie, de package of wat dan ook bespreken”, legt Yoav uit. “Zo moeten ze niet meer van het ene naar het andere continent vliegen voor een designmeeting, wat uiteraard voor een grote CO2-voetafdruk zorgt. Om nog te zwijgen over de work-life balance die onder zo’n internationale trajecten lijdt. Overigens worden die automodellen vaak in klei gemaakt, die dan ook moeten verscheept worden, wat evenmin ecologisch is. Bovendien kan op die klei alleen met stickers worden gewerkt om knoppen uit te beelden, terwijl wij voor echte interactie gaan.” 

Waardevolle samenwerking met VLAIO 

“We zijn echter nog niet bij die naadloze remote collaboration-oplossing, want om dat te kunnen, moet je ervoor zorgen dat alles perfect in real-time gesynchroniseerd is, dat iedereen in dezelfde positie binnen die designs zit en er dezelfde realiteit beleeft, je moet protocollen ontwikkelen rond wie in de lead is en zo bepaalt wat er gebeurt. Dus het feit dat je real-time werkt in die VR-omgeving, maakt het supercomplex. Maar als we erin slagen, zullen wij de eerste zijn die dergelijke samenwerking op afstand mogelijk maken.” 

“Het is die innovatieve insteek die de samenwerking met VLAIO zo waardevol maakt. Kijk, het hart van een autobedrijf is de designstudio, dus je komt daar niet zomaar in. Wie binnen wil, moet een geheimhoudingscontract tekenen, telefoon afgeven … Dus als wij daar met ons DigiPHY-platform binnen willen geraken: dat zijn er heel wat partijen die overtuigd moeten worden. De ontwikkeling moet heel secuur gebeuren, en daarvoor zijn middelen nodig, want ontwikkeling is hard en duur, zeker voor een klein bedrijf als het onze. VLAIO draagt met zijn ontwikkelingsproject bij aan onze cashflow. Alleen zo kunnen we die innovatie financieren en ontwikkelen. We kijken meteen ook verder om onze oplossing ook in andere markten in te zetten. Zoals health care, of witgoed als koelkasten en ovens. Daar kunnen we namelijk ook veel waarde toevoegen in termen van design en de user experience. Games? Minder, want dat zijn producten die al af zijn, gebakken als het ware. Terwijl wij werken met klei die we nog aan het kneden zijn, in real time bovendien. Vanuit softwarearchitectuur is dat een totaal andere benadering.”