Is de continuïteit verzekerd? Overname door werknemers.

Eén dag na de overname brak de bankcrisis uit

Frederik: "Ik zie het nog heel scherp voor me. Hoe ik thuiskwam en met een serieuze zucht tegen mijn vrouw zei 'Lap, ik ben ook weer eens met iets begonnen." De overname was getekend, we waren net 1 dag als werkgevers aan de slag gegaan en dan breekt de bankencrisis uit. Zoiets kan je onmogelijk voorzien. Het eerste kwartaal daalde de omzet met 50%. Dan is het alle hens aan dek."

Dat hij ooit ondernemer zou worden, was wel voorspelbaar. Bij zijn sollicitatie in 2001, was het de tweede zin die hij uitsprak. Frederik: "Ja, ik wil de sales-uitdaging bij Rycobel aangaan, vertelde ik de toenmalige bedrijfsleider, 'maar weet dat ik op langere termijn ambities heb om zelf ondernemer te worden'. Zonder het zelf te beseffen, bleek die zin eerder een troef dan dat hij de zaakvoerder afschrikte. Die wist toen al dat er weinig familiale interesse was om hem op te volgen en was op dat moment al bezig met mogelijke overnamescenario's."

Zeven jaar later is het dan zover. En met uitzondering van de onvoorziene externe factoren van hierboven, verliep de overname uiterst vlot. Frederik: "Erg belangrijk bij elke overname van een onderneming, lijkt me, is dat er continuïteit is, dat de aanwezige kennis over klanten, producten, processen, niet verloren gaat. In ons geval was die continuïteit verzekerd. De drie overnemers hadden zeven jaar of meer ervaring in het bedrijf. En bovendien bleef ook één van de twee zaakvoerders mee aan boord gedurende de volgende zeven jaar."

Emotioneler dan ingeschat ...

Ondanks die continuïteit, verandert er toch wel wat, merken we op. Collega's worden werknemers, je bent zelf verantwoordelijk voor de beslissingen die je neemt, ...

Frederik: "Klopt helemaal. En het is een aspect dat we alle drie wat onderschat hebben bij de voorbereiding. Van jezelf vind je niet dat je als mens verandert omdat je van stoel of van positie verandert. Je blijft immers wie je bent. Maar niet iedereen ziet of ervaart dat zo. Voor sommige wordt je plotsklaps 'een baas'. Het ligt plots minder voor de hand om na de uren samen een pint te gaan pakken. Iets wat voorheen de normaalste zaak van de wereld was. Erg vreemd vonden we dat. En emotioneel. Daar waren we, eerlijk gezegd, minder goed op voorbereid. Ook andere emotionele aspecten van het zaakvoerderschap hebben ons wat verrast. Medewerkers die ons hun diepere zielenroerselen komen vertellen, persoonlijke problemen komen uitstorten. Voorafgaand aan de overname hadden we daar helemaal niet bij stilgestaan."